2 yıl önce bugün… her şeyi unutup, o günde kalamadık. sınırlar güzelliğini değil, içimizi gölgeledi. pes ettim sonra… sana cümle kuramaz oldum, susup kaldım. 1. gün …….. ………… …………… ……… …… …. . 2. gün acemi kaldık, şaşırdık, bilmediğimiz bir dünyayla tanıştık. 3. gün bentleri yıkılmış nehir gibi savrulduk, ya …

Yalnız mısınız? Arada bir rüzgâr uğultusu, ara sıra kuş sesleri, kutsal kitap ferahlığı… Kimsin sen? Hikâyen ne? Nasıl yaşadın ve öldün? … İnsan: İçinde iyi-kötü, güzel-çirkin her duyguyu yaşayan. İnsan: Dünyanın geçici misafiri. İnsan: Vicdan ve adalet. İnsan: Peygamber. İnsan: Kurban ve cellat. İnsan: Delalet, vahşet, dehşet. İnsan: Vicdansız, vurdumduymaz …

Bugün Cumartesi  Bugün hiçbir şeyden daha hızlı yaşamamalı. Hayatla aramızı birkaç adım açmalı. Mesela bir şarkıya ikinci nakaratında eşlik etmeye başlamalı. Bir kitabı son cümlesi okuduğunda anlamalı. Bir film sonu tahmin edilmeden izlenmeli. Telefon kapatılıp bir meçhule yürünmeli. Cebe çakıl doldurup deniz taşlanmalı. “Şuraya yetişmek gibi bir derdim yok!” diyerek …

  Eski hüzünlerin yağmuru altında, seyre dalmışız Kızkulesi’ni. Gök, yüzümüze bakmasın diye denizlere dolmuş maviler. Biliriz ki İstanbul bizim için müze değil mucize şehirdir. Baktıkça çoğalır İstanbul. —Hangisi senin? —Hiçbiri. —Bütün martıları mı bana bıraktın? —Senden başka mutluluğum yok benim! Bugün cumartesi. Herhangi bir düşüncenin tarafı olamayacak kadar düşünen bir …

Kuşlara rızkını veren Allah! Bize de bir ümit ver. Kaçır bizi ve bu körlükten kurtar. Uzaklığımızdan bir yakınlık çıkar… Düşmeyelim. Toparlayalım kendimizi… Ayet okuyalım, şarkılara eşlik edelim, ıslık çalalım ve karanlığa meydan okuyalım! Resim yapalım; güneşe, denize, aynaya koşalım ve kendimizi sevelim! Geçmeyen tek şey, geçmez sandığımız yanılgılar olsun! Şimdi esirgeyen ve bağışlayan isimlerine kaçalım. Sen varsın, keder yok …

Bugün Cumartesi Hayatımda önemli sayılabilecek yeni bir şey yok! Ofise geldim ve bir bardak çay eşliğinde Sting’in “Shape of My Heart” şarkısını dinliyorum. Cumartesi çalışmalarından nefret ediyorum. Uzun zamandır sinemaya gitmedim. Bilgelik taslamak için okuduğum kitapları da yazmayacağım. Ama en sevdiğim kitaplardan birinin Saint Exupéry’nin Küçük Prens’i olduğunu söyleyebilirim. Evet, …

Elimde eski bir oyuncak: Pinokyo. “Yalan söyleyince burnu uzar” diyen yalancılarınki gibi burnu uzamıyor. Üstelik tahtadan… Bir ceset gibi duruyor avuçlarımda. Bir oyuncağa yakışmayacak kadar renksiz ve soyut. Bir çocuğu ağlatacak kadar ürkünç ve ruhsuz. Hangi çocuk pinokyoyu sever bilmem? Zaten çocukluğumu yaşamak istediğimde çok büyümüştüm. Bu yüzden ben sevemedim. …

Kardan Adamların Hikayesi Kardan adamların donmuş yüzlerine bakabildiniz mi? Hep mutsuzlardır. Bir havuç, bir atkı, bir süpürgeyle mutlu olmazlar. Sadece kar yağdığında umursanan olmalarıyla, kendi hayatınız arasında bir ilişki kurma cesareti gösterebildiniz mi? Kardan adamları bile menfaat üzere önemseyen bir toplumun beyazla bu kadar yakın bağ kurmasının size de …