1 Haziran 2010

İsrail’e Bir Taş, Gazze’ye Bir Dua Gönder!

ile Nurdal Durmuş

Ellerini aç, gözlerini kapat, değiştir boyutunu!
İsrail’e bir taş, Gazze’ye bir dua gönder!
Maskeli baloların gösterişli hayat sahnesinde kalbinden kanlar damlayan insanların ellerinden tut!
Allah’ım ellerimden tut!

Ellerini aç, gözlerini kapat, değiştir boyutunu!
İsrail’e bir taş, Gazze’ye bir dua gönder!
Gözyaşlarını sev!
Tamda unutmuşken merhameti,
Hatırlamıyorken Peygamberlerin bildirgelerini,
Gözyaşlarını sev!

Ellerini aç, gözlerini kapat, değiştir boyutunu!
İsrail’e bir taş, Gazze’ye bir dua gönder!
Her gece sabırsızlıkla uyuyup görmek istediğin barış dolu bir dünyanın hayallerini kur!

Düşün!
Filistin’in, gülen çocukların ve sevginin sancılarını…
Hayallerini,
Hayatı,
Bir yılan gibi koynuna sokulan gecelerin koyu karanlığını ve geceyi orta yerinden bölen ölümü…
Kaçmak gibi, kaçsan da kurtulamamak gibi, istemesen de ölmek gibi…
Damarlarından zamanı pompalayan kalbinin göğsünden fırlayıp, Gazze’li bir çocukla yere düşmesi gibi. Gözyaşlarını kanlı avuçlarında biriktirmek gibi…

Ellerini aç, gözlerini kapat, değiştir boyutunu!
İsrail’e bir taş, Gazze’ye bir dua gönder!
Günbegün yeni çaresizlikler doğuran hayatın kollarından kurtul!
Çaresizliğinden,
Vurdumduymazlığından…

Ellerini aç, gözlerini kapat, değiştir boyutunu!
İsrail’e bir taş, Gazze’ye bir dua gönder!
Masum çocuklara,
Şefkatli analara,
Çaresiz babalara,
Gözyaşlarına,
Kalbine… Kalbime… Sessizliğimize…Parçalanmışlığımıza…

Nurdal Durmuş